Australië (29 nov – 15 dec)

We verlieten Fraser Island, namen afscheid van onze groep en reden naar een overnachtplek op weg naar Noosa. Matilda Rest Area. Veel verschillende vogels en een hele fijne plek. Nadat we buiten hadden gekookt, af hadden gewassen en tanden hadden gepoetst begon het keihard te regenen. Dat hield zo’n twee dagen aan. We beseften dan ook dat we veel geluk hebben gehad met de Fraser Island tour. De eerste regenachtige dag reden we langs de Sunshine Coast. In het bijzonder langs Noosa. Je kunt daar prachtige wandelingen maken langs de kust. Ook op een dag met regen is dat mooi. Al geven we natuurlijk de voorkeur aan het zonnetje. Wel zo leuk langs de ‘Sunshine’ Coast.

We waren daar dan ook gauw doorheen en zetten die avond onze camper op ‘The Bay Landsborough Rest Area’. Prima voor een korte nacht. Geen schone wc’s. Ach, in wildplassen was ik toch al een pro geworden. De tweede regenachtige dag zochten we een bibliotheek op met goede wifi. Zoveel wifi we in Azië hadden, zo weinig vind je die hier in Australië. En als het dan toch de hele ochtend regent, kun je beter even het thuisfront laten weten dat alles goed gaat. Daarna lunchten we met Roos en Ella, de Brabantse meiden. Het werd droog en het zonnetje begon te schijnen, dus we besloten samen via de Glasshouse Mountains richting Brisbane te rijden.

Even voor Brisbane zochten we een camping op. Daar aten we met zijn vieren en besloten we de wekker vroeg te zetten om zo de hele dag in Brisbane te vertoeven. Zo gezegd, zo gedaan. Om 6.50 uur scheurden we richting Mount Coot-tha. Vanaf hier heb je een prachtig uitzicht over de stad.

Vervolgens gingen we naar het centrum. We kwamen erachter dat een hele dag parkeren bijna even duur is als een nacht op een camping net buiten het centrum. Dus bij nader inzien gingen we daar naartoe. New Market Caravan Park. We draaiden een wasje en lunchten op onze campingstoeltjes. Toen we daar zo lekker zaten, sprong ik op van de schrik. Steffan dacht dat ik een spinnetje zag, maar het was toch ietsje groter dan dat. Een slang van 2.20 meter kwam onder onze camper vandaan. Op een meter afstand. Alle vier stonden we even versteld. De tuinman van de camping kwam met de woorden ‘oh it’s just a phyton’.. Just? Voor ons Nederlanders is dat toch best wel een joekel. Nou goed, hij bleek daar te wonen en niks te doen. Weer wat meegemaakt.

Het was tijd om Brisbane te verkennen. We pakten een bus naar het centrum en daar vervolgens de veerpont. We bezochten het parlementshuis, de botanische tuinen en slenterden wat rond. We dachten dat een skybar leuk zou zijn tijdens de zonsondergang. We kwamen terecht in een veel te sjieke bar met mensen die op z’n minst zo sjiek waren gekleed. Stonden wij met korte broeken, slippers en rugzakjes. Wij meiden voelden ons lichtelijk ongemakkelijk en dus verlieten we de skybar. We besloten lekker naar de camping te gaan. Wijntje, biertje en pannenkoeken. Heerlijk. Wij vonden één dag Brisbane genoeg, maar sommige reizigers blijven hier langer hangen.

De volgende dag stond de Gold Coast op de planning. Kilometerslange stranden met daarachter veel hoogbouw. Dit deden Stef en ik met z’n tweeën. Zie hier Main Beach.

Het werd een heerlijk stranddagje en we eindigden de dag op een parkeerplaats langs de snelweg waar je mocht kamperen. Daar sloten Roos en Ella weer aan. Samen reden we de volgende ochtend naar Nimbin. Een dorpje dat bekend staat om de hippie vibe die er hangt. Je ziet daar van die dreadlocks op blote voeten met veel te grote, kleurrijke kleding die drugs proberen te verkopen. Leuk om even gezien te hebben, maar het is geen must-do. Het Nightcap National Park daarentegen, op de route richting Byron Bay, viel ons niet tegen. Zo groen hadden we ons Australië niet voorgesteld, maar dit land heeft werkelijk alles te bieden.

Bij aankomst in Byron Bay vonden we een camping aan een prachtig stuk strand. De meiden gingen couchsurfen, wij parkeerden onze camper daar. Broken Head Holiday Park. We zagen daar één van de mooiste zonsondergangen tot nog toe. Dat beloofde veel goeds. We gingen de volgende ochtend 5 uur op om ook de zonsopgang mee te pakken. Het was niet zo adembenemend als die voorafgaande avond, maar alsnog prachtig. Opweg naar het centrum van Byron Bay, langs het strand, zagen we meerdere dolfijnen. Zo bijzonder!

Byron Bay is een leuke, gezellige stad. Heeft ook wel een beetje een hippie vibe, maar op een positieve manier. De wandeling naar de vuurtoren is daar een dingetje. Onderweg zagen we nog een paar dolfijnen. We waren ook nog eens precies op tijd voor een bezoekje aan de top van de vuurtoren.

Bij het verlaten van de vuurtoren begon het te regenen. Dat is die dag ook niet meer gestopt. We liften met een super aardige Hongaar mee naar onze camping. Hij wilde er niets voor en gaf ons ook nog eens Tim Tams toe (bekende Australische koekjes). We hebben die middag maar eens gebruik gemaakt van de televisie in onze camper. Wat moeten we met een televisie, dachten we nog. Voor zulke regenachtige momenten dus.

Ondanks de slechte voorspellingen, was het die volgende ochtend stralend mooi weer. We gingen kayakken op zee. Super eng. Althans, dat vond ik. “The waves haven’t been this high in months”. En óf ze hoog waren. De één na de ander ging koppie onder. Wij trotseerden ook die enorme golven. De tour duurde zo’n 3 uur in totaal. Nét voordat we terug zouden gaan, zagen we een groep dolfijnen. We hielden afstand, maar je kon ze duidelijk zien. Heel gaaf! Toen we het strand weer moesten bereiken, gingen we allen één voor één. Geen kayak bleef boven water. De golven waren zo hoog. Des te blijer was ik dan ook dat Stef en ik zonder omkiepen het strand bereikten.

We lagen die middag nog lekker op het strand, deden boodschappen en verbleven weer op een rest area langs de weg. De volgende bestemming was Yamba. We hadden prachtig weer die dag. We reden langs verschillende stranden. De ene nog mooier dan de andere. We verbaasden ons dat er zo weinig toeristen waren. Het was daar zo mooi! En ook daar waren de golven enorm. Dat leverde leuke fotootjes op.

Na deze heerlijke dag reden we naar de volgende kampeerplaats. Daar waren Roos en Ella al. We hadden afgesproken om een heerlijk ouderwets Nederlands borrelavondje te houden. Zo gezegd, zo gedaan. Genieten!

Samen reden we de volgende dag door naar Port Macquarie. Op de weg ernaartoe zagen we dikke rookwolken. Er bleek een bosbrand te zijn in een nationaal park. Deze brand hield al meerdere dagen aan. Heel bizar. Zonde!

Na een bezoekje aan het Koala Hospital in Port Macquirie (leuk om even heen te gaan rond drieën voor het voeden), reden we naar een slaapplek opweg naar Myall Lakes. Ook hier (40 kilometer verderop) dwaalde het as van de bosbrand nog naar beneden. Myall Lakes is een groot nationaal park bestaande uit prachtige stranden, mooie meren en ongelooflijk grote zandduinen. We reden naar Seal Rocks. Ondanks dat we daar geen zeehonden hebben gespot, was het spotten van zoveel verschillende vogels echt leuk. We reden naar één van de vele campings. We hadden geluk. Waar je daar eigenlijk online een plaats moet boeken, waren er mensen die twee plaatsen aanboden. We kwamen met hen in gesprek en zij vertelden dat ze een huis hadden net buiten Sydney met 800m2 grond. Nee die Australiërs hebben het zo slecht nog niet (ach, wij ook niet hoor!).

We reden die volgende dag, vijf minuten verderop, naar Dark Point. Zandduinen. Wauw! Eén en al rust. Weer zo’n bijzonder moment. En dat om half negen ’s ochtends.

We gingen verder naar Port Stephens. In Port Stephens heb je het bekende Nelson Bay en het ietwat minder bekende Anna Bay. Je kunt er zwemmen met dolfijnen, leren surfen en veel meer wateractiviteiten ondernemen. Bij Nelson Bay is een super mooi uitzichtpunt. Pittige wandeling naar boven, maar dan heb je ook wat.
We kookten op de camping (Emerald Tiki) en gingen vervolgens naar Anna Bay voor de zonsondergang. Ook weer mega mooi.

De volgende dag gingen Steffan en Ella een surflesje nemen. Na een uitleg mochten ze het water in. Ik heb geprobeerd Stef z’n beste momenten vast te leggen. Net echt toch?

Die dag was het ook tijd om dik 200 kilometer te rijden, richting de Blue Mountains. Daarmee kwam ook Sydney steeds dichterbij. Zo gek hoe snel de tijd hier gaat. We probeerden nog enigszins besef te krijgen door onze schoen te zetten en door te luisteren naar ‘let it snow, let it snow, let it snow’ op de radio. Maar het blijft lastig beseffen dat het al december is, hier in deze warmte.

B L U E   M O U N T A I N S

Op aanraden van Dirk-Jan en Joyce zochten we naar de camping Bull’s Camp Reserve (thanks nogmaals!). Gratis camping met toiletten en zelfs een douche (wel koud). We reden de volgende dag vroeg naar de Wentworth Falls. Aldaar heb je al een prachtig uitzicht over de Blue Mountains. Het werd alsmaar beter. Het ene uitzicht is namelijk nog mooier dan het andere. Ook bezochten we de bekende ‘Three Sisters’ vanaf Echo Point.

Je kunt er prachtig wandelen. Overal staat aangegeven hoe moeilijk een wandeling is. Die dag hebben we vooral de Blue Mountains van boven bewonderd. Een kleine wandeling brengt je namelijk al naar dit soort hemelse plekjes!

We besloten de wekker voor de volgende ochtend om half 5 te zetten om de zonsopgang te bekijken. Overdag worden de Blue Mountains namelijk druk bezocht door toeristen. We waren benieuwd hoeveel mensen, net als wij, de kracht hadden om zo vroeg op te staan. Dat waren er niet veel. We waren de eersten, en later volgden er nog drie mensen. Het was heel bijzonder om deze zonsopgang te zien.

We ontbeten om een uur of 7 en besloten die ochtend een langere wandeling te maken. We passeerden verschillende watervallen en kwamen weinig medewandelaars tegen. Uiteindelijk reden we nog naar een uitzichtpunt. Sublime. Deze mag je niet missen als je naar de Blue Mountains gaat. Sowieso het mooiste uitzichtpunt!

Na de Blue Mountains was het tijd om afscheid te nemen van onze camper. Het heeft ons enorm voldaan om vier weken in deze camper rond te toeren. Het geeft je vrijheid om te gaan en staan waar je wilt. Heerlijk! We hadden nog drie nachten in een hostel. Wake Up! Centraal, schoon en genoeg vertier om je meerdere dagen te vermaken (thanks Frank!). Zo was er die avond een gratis wijn en kaas party. Gezellig. Niet te gek natuurlijk, want we wilden de volgende dag het centrum van Sydney verkennen.

Tadaaaaa! Harbour Bridge en het Opera House. Dit uitzicht kregen we vanaf de Ferry van Circular Quay naar Torongo Zoo. Je kon voor 15 dollar een uurtje op de boot. Daarbij vertelden ze dan over de stad. Leuk om even te doen! Eenmaal terug liepen we richting het Opera House waar net een diplomauitreiking was geweest. Het stond vol met roze jurkjes en trotse papa’s en mama’s.

Via de Botanische tuinen liepen we naar de Rocks. Het winkel- en restaurantjes centrum. Heel leuk om doorheen te lopen. Vooral voor vrouwen die willen shoppen… Die avond zagen we Roos en Ella weer. Onze laatste avond samen. We gingen uiteten en waagden daarna nog een paar dansjes in de Side Bar (discotheek onder ons hostel).

Onze laatste dag in Australië spendeerden we aan de kust. We liepen van Bondi Beach naar Coogee Beach. Zo’n 7 kilometer. Prachtig!

Daarmee is ons Australië-avontuur ten einde. We hebben genoten van de prachtige stranden, de uitgestrekte natuur, de bergen en de gastvrijheid van dit land. We weten nu al zeker dat we terug (willen) komen. Voor de outback, de westkust en de Great Ocean Road. Maar het is eerst tijd om naar Nieuw-Zeeland te gaan. Iets waar we ook al zo ontzettend naar uitkijken. Tot daar!

#6 Australië – deel 2

Ook filmpje nummer 6 heeft de muziekrechten-check van YouTube helaas niet doorstaan. We delen het daarom via Onedrive. Alle credits voor Stef!

https://1drv.ms/v/s!Ar3nI67wUEGYg51vQV2TRVNd8ZoqjA