Nieuw-Zeeland (16 dec – 29 dec)

Na 5 geweldige weken in Australië vlogen we alweer naar onze laatste bestemming. Nieuw-Zeeland. De eerste nacht sliepen we in Ponsonby Backpackers hostel. Dirk-Jan en Joyce, een stel dat we eerder in Australië ontmoetten en dat alweer 3 weken Nieuw-Zeeland had gehad, kwamen langs. We dronken een paar drankjes en zij deelden in geuren en kleuren hun ervaringen. Genoeg tips om onze 6 weken vol te krijgen. Bedankt toppers! De volgende ochtend mochten we onze camper ophalen. Cruzy Campers. Een Toyota Hiace. Iets groter dan onze Hippie van Australië, en ‘self-contained’. Dit betekent dat je een wc en douche hebt en daardoor bijna overal mag kamperen. De wc is overigens nog nooit gebruikt. En wij zijn dat ook niet van plan…

Het zag er allemaal prima uit en dus reden we met gierende banden naar Torbay. Het was namelijk hét moment om de zus van Steffan zijn oma en haar familie te ontmoeten. Met open armen werden we ontvangen en het werd een gezellige avond. We mochten daar blijven slapen en de volgende dag rustig de tijd nemen om onze camper in te delen. Heel fijn! We maakten een planning voor het Noordereiland en zo reden we een paar uur later richting Whangarei. Opweg daarnaartoe kwamen we erachter dat onze snelheidsmeter verreweg van accuraat is (lees: 125 op de teller is 100 km/u), flikkerde onze brandblusser naar beneden en vlogen er kastjes open waardoor we in onze achteruitkijkspiegel niks meer zagen. Ook was onze watertank niet vantevoren gevuld en hadden we een tafel meegekregen die niet hoger kwam dan onze enkels. En zo vonden we nog 20 dingen die niet oké waren. De eerste dag hebben we het gelaten voor wat het was, de volgende dag hebben we contact opgenomen. We kregen korting en mochten alle dingen die we nodig hadden, op hun kosten, halen. Netjes en fijne service, maar erg jammer van de tijd en frustraties.

Goed, Whangarei waren we gebleven. We bezochten de Whangarei Falls en reden door naar de Bay of Islands. Dé plek voor allerlei wateractiviteiten. Het was daar behoorlijk druk. De zomervakantie is in Nieuw-Zeeland begonnen en dat merken we. Na een paar look-outs lieten we Bay of Islands voor wat het was en namen we, iets verderop, een duik bij de Rainbow Falls. Omdat het die dag super mooi weer was, wilden we Cape Reinga ‘nog even’ meepakken. Cape Reinga is het op één na Noordelijkste puntje van Nieuw-Zeeland. Hier komen de Pasifische zee en de Tasmanische zee bijeen. Een korte wandeling brengt je bij dit punt en de bijbehorende vuurtoren. Heel mooi en wij vonden het zeker de 3 uur rijden waard!

Met een prachtige zonsondergang reden we daar weer vandaan en verbleven we op een camping. Of beter gezegd bij mensen in de achtertuin. 10 dollar p.p. met wc, douche, mogelijkheid om af te wassen én onze watertank te vullen. Onze waterkoker zorgde daar voor kortsluiting, dus ook dat kwam op de lijst om te halen. Zo stond de volgende dag dus in het teken van het kopen van nieuwe spullen. Zo konden we in ieder geval door. We reden die avond nog naar Mount Eden in Auckland. Daar heb je een prachtig uitzicht over de stad.

Bij het verlaten van de parkeerplek kwamen we erachter dat de hekken om 20.30 sluiten. Dit staat op één klein bordje aangegeven bij de ingang. Daar stonden we dan, met drie andere auto’s… 50$ boete. Op één of andere manier zijn we daar, na een uur wachten, onderuit gekomen. Hoe? Dat leggen we graag mondeling uit ?. We parkeerden onze auto achter een bibliotheek, Ngatea Council Carpark, om te slapen. Vanaf deze plek reden we de volgende dag door The Coromandel. Prachtige groene bergen, helder blauw water en vrij smalle wegen. Dat ging gelukkig allemaal top en we genoten van het uitzicht.

We parkeerden net na lunchtijd bij de parkeerplek voor de wandeling naar de Cathedral Cove. 45 minuten wandelen (is te doen in 30 minuten). De wandeling was mooi, het strand veel te druk. We besloten onze ‘rust’ te nemen op het Hot Water Beach. Dit strand heeft niet zomaar deze naam. Twee uur voor en twee uur na het getij kun je daar op het strand een kuil graven totdat je water tegenkomt dat heet is. Écht heet. Gelukkig waren er al honderden mensen het strand opgehold met grote scheppen. Zo konden ook wij dit even ervaren. Heel bizar! Na een uurtje zijn we weer doorgegaan. We hadden nog genoeg kilometers te maken, omdat we voor de volgende dag een dolfijnen-tour hadden geboekt in Tauranga. Eenmaal aangekomen bij de slaapplek van die nacht, bakten we pannenkoeken en kropen we vroeg ons bed in.

Half acht gingen we de zee op. Tegen tienen zagen we een groep dolfijnen. Het waren er zo’n 50 en ze zwommen voor, naast, achter en onder de boot. Super tof! Het was niet mogelijk om met deze groep te zwemmen, omdat er baby dolfijnen bij waren.

Lang hoefden we niet te zoeken naar de volgende groep. Nog geen vijftien minuten later begaven we ons tussen een groep van meer dan 100 dolfijnen. Zooo bijzonder! We wisten niet waar we moesten kijken. ‘Helaas’ had deze groep ook kleintjes bij zich. Dus gingen we weer verder.

Serieus nog geen tien minuten later zagen we een groep Pilot Whales. Deze dolfijn komt het dichts in de buurt van de Orka. Weer een speciaal moment!

Maar met deze mogen niet worden gezwommen. We vaarden verder naar een plek om te snorkelen en passeerden nog een groep Pilot Whales. Na een barbecue vaarden we weer richting Tauranga. Onderweg zagen we nog een hamerhaai. De tours staan bekend om het zwemmen met dolfijnen en dat hebben we niet kunnen doen. Maar voor ons was dit misschien wel specialer. Zo veel gezien op één dag!

Dezelfde middag reden we verder richting Matamata. Een dorpje als uitvalsbasis voor de Hobbit & Lord of the Rings filmset. We parkeerden achter de Firth Tower. 12$ in totaal voor een plek met elektriciteit. Top! We wisten nog niet zeker of we de filmset wilden meepakken. Dus we besloten dat áls er plek was, we gewoon gingen. Bij het infopunt van Matamata verkochten ze kaartjes. En er was nog plek. Met een bus werden we naar de filmset gebracht en een gids leidde ons rond. Leuk om te zien en zeker geen spijt van.

We reden die middag verder naar een kampeerplek en zochten online, op bookme.co.nz, of het loonde om de Waitomo Caves eerst te bezoeken. We vonden een tour voor die volgende ochtend voor een leuke prijs.

Bij aankomst werden we welkom geheten en in prachtig pakjes gehezen. We werden, samen met nog een stel, door een local meegenomen naar de grotten. Hij kwam daar al sinds zijn jeugd en wist alles over de grotten te vertellen. De grotten zijn hier bijzonder, omdat ze vol met glowworms zitten. Na veel klauteren en klimmen deden we op een gegeven moment onze lichten uit en begaven we ons onder een hemel van lichtjes. De staart van de glowworm verlicht namelijk wanneer het donker wordt. Heel bijzonder en een aan te raden tour!

Glowing Adventures heette de organisatie. Je kunt natuurlijk ook naar de bekende Waitomo cave gaan (de als eerst ontdekte cave in dit gebied), maar dat is erg toeristisch. Daarnaast zijn er in het Waitomo gebied zo’n 300 grotten en in alle waar een rivier stroomt, vind je glowworms. Zelf op pad zou dus ook nog kunnen.

Die middag reden we richting Rotorua. De plek waar wij Kerstavond gingen doorbrengen. Rotorua is een vulkanisch gebied met actieve en veel inactieve geysers, modderpoelen en hot pools met verschillende gekke kleuren. Het stinkt er enorm naar rotte eieren. Op de parkeerplaats waar we die nacht gingen slapen (één van de weinige gratis spots daar), kwamen we in gesprek met een ietwat ouder Nederlands stel (65+?). Ze boden ons koffie en een stuk kerststol aan en zo zaten we die avond bij hun camper. Hadden we toch nog een beetje ‘Kerstavond’. De volgende dag bezochten we twee parken. Het eerste park was Te Puia. Dit park bevat één van de actieve geysers van Nieuw-Zeeland. Bijzonder om te zien, maar verder vonden we het park niet per se het geld waard. De Maori-show daarentegen was wel echt heel leuk. Zie de Nieuw-Zeelandse Haka in Steffan zijn filmpje!

’s Middags bezochten we Waimangu Volcanic Valley. We hebben daar zo’n drie uur gewandeld. Super mooi. Deze was wél de moeite en het geld waard.

Omdat het kerst was, besloten we op een betaalde camping te staan. Holiday Bay Park. Heerlijk! Er waren daar ook hot pools waar we ’s avonds gebruik van maakten. ’s Ochtends was het ook in Nederland kerst. Dus skypten we met onze families. Toch wel gek om kerst te vieren zonder hen. Daarnaast doen ze hier maar aan één kerstdag. De dag na kerst is hier namelijk boxing day. We hebben de winkels dan ook gemeden. Wat een drukte. Op boxing day bezochten wij het laatste vulkanische park. Wai-O-Tapu. Ook echt waard om te bezoeken. Bizarre kleuren krijgen de meren door de vulkanen.

Ook hadden we van Dirk-Jan en Joyce plekjes doorgekregen die gratis en minder toeristisch waren. Eén daarvan was ‘secret’. Zo staat het ook aangegeven op de kaart. Alleen zie je ter plekke nergens een bordje. Voor deze vooral Steffan vragen wat je daar kunt zien en wat hij nou nét heeft gemist. Hij baalt er nog steeds van ?. We parkeerden die avond op Reid’s Farm. Mega druk. We merken echt dat we hier in het hoogseizoen zijn, maar qua planning kwam dit voor ons gewoon het beste uit.

We zetten de wekker om 6u om naar de hot streams te gaan. Dit lijkt een gewone rivier, maar is dus een rivier met heet water. Ze hebben hier dan ook een Spa Park van gemaakt. Heerlijk zo op de frisse ochtend. Daarna reden we langs de Aratiatia Rapids, wat haar naam dankt aan de stroomversnellingen die ontstaan als de damsluizen opengaan. Vervolgens naar de Huka Falls. Bij de Huka Falls gaat het water met zo’n kracht naar beneden dat daarvan 15 procent van de Nieuw-Zeelanders wordt voorzien van stroom.

We gingen verder naar het informatiepunt in Taupo om navraag te doen over de Tongariro Crossing. De Tongariro is een berg op het Noordereiland die je in zo’n 6 à 8 uur kunt oversteken. Dit kun je alleen met goede weersomstandigheden doen (lees: geen harde wind, veel bewolking of regen). Bij het informatiepunt werd ons verteld dat de wind een gevoelstemperatuur van -13 op kon leveren. De dag daarna zou nog minder worden vanwege veel bewolking. We twijfelden enorm. Het weer viel die dag al tegen en daarnaast, misschien nog wel belangrijker, was het in Taupo zó ontzettend druk. Áls we gingen, zouden we ongetwijfeld in een stoet die berg bewandelen. We maakten de beslissing om het ‘slechte’ weer (we weten dat we niet mogen klagen) en de vele toeristen achter ons te laten en vertrokken naar de westkust. Hét. Beste. Idee. Van. Nederland. We sliepen op een plek met douche en stroom voor nada, noppes, niks. Daarna hadden we een top dag aan de kust. Prachtig weer, super mooie stranden en de mensen waren op twee handen te tellen. We begonnen bij de Three Sisters (ja die vind je volgens mij in elk land), een rotsformatie aan de kust. Alleen bij eb kun je hier lopen. Steffan vermaakte zich met keilen en ik zocht een tijd lang naar mooie schelpjes. Heerlijk!

Later op de dag maakten we een wandeling bij de White Cliffs. 2 uur lang waren we zoet. Erg mooi en zeker de moeite waard!

We zijn verder gereden naar Whanganui. Hier bezoeken we nog een paar familieleden van Steffan zijn oma. Daarna vieren we oud & nieuw in Wellington en pakken we 1 januari de veerpont naar het Zuidereiland. Tijd vliegt, maar we genieten volop.

We wensen iedereen alvast een goede jaarwisseling en een heel gelukkig en gezond nieuwjaar! Tot volgend jaar ❤️

#7 Nieuw-Zeeland – deel 1

Hij mocht op YouTube! Veel kijkplezier!!

Hierbij ook de link, zodat je de video in full HD (1080p) kunt bekijken:

https://www.youtube.com/watch?v=vJGtEf_Ucjl&t=7s